Zarządzanie grupą:
Grupa osób jest naturalnym elementem funkcjonowania organizacji oraz podstawowym elementem realizującym misję firmy. Grupy w ramach swoich struktur zarządzane są przez liderów, menedżerów, na których nałożona jest wysoka odpowiedzialność osiągnięcia celu. Grupy dzieli się na trzy podstawowe rodzaje:
- grupy nieformalne,
- grupy funkcjonalne,
- grupy zadaniowe.
Grupa funkcjonalna:
Grupy funkcjonalne tworzone są przez firmy w celu realizacji bieżącego zapotrzebowania w bliżej nieokreślonym czasie. Przykładem może być dział marketingu, którego celem jest organizacja kampanii reklamowych odpowiedzialnych za szerzenie świadomości brand’u oraz jego pozytywnego odbioru na zewnątrz. Grupa funkcjonalna nie jest uzależniona od realizacji bieżących celów, egzystuje niezależnie od nich.
Grupa nieformalna:
Grupy nieformalne są tworzone przez samych zainteresowanych. Ich istnienie nie musi być uzależnione od misji samej organizacji. Dla przykładu grupa osób może codziennie spotykać się na obiedzie, mogą rozmawiać na wiele tematów, które nie muszą mieć wyłącznie charakteru zawodowego. Dopóki obecność nawzajem ich cieszy, dopóty można się spodziewać, iż grupa będzie istnieć. Grupy nieformalne są przede wszystkim siłami, z którymi musi się liczyć każdy przywódca. Jeśli szefostwo będzie działało przeciw pracownikom, Ci mogą się umówić tak, aby wyrabiać po pewną średnią oraz nie zwiększać efektywności, by utrzymać funkcjonowanie firmy w stagnacji. Grup nieformalnych nie należy łączyć wyłącznie z negatywnymi zjawiskami. Zdarza się tak, iż ludzie w danej firmie łączą się, by np. wesprzeć kolegę, który przechodzi tragedię. Internet stał się miejscem, w którym tworzy się wiele nieformalnych grup, osoby te łączą się w społeczność z powodu sytuacji w życiu np. grupowych zwolnień. Kolejną pozytywną stroną takich grup jest coaching i mentoring koleżeński.
Grupa zadaniowa:
Grupy zadaniowe są tworzone w celu realizacji specjalistycznych materii w określonym czasie, np. na potrzeby procesów związanych z zarządzaniem projektami, które nie są możliwe do osiągnięcia w ramach regularnych struktur organizacji. To firma wyznacza pracowników, którzy mają funkcjonować w obrębie danej grupy zadaniowej oraz osobę odpowiedzialną za zarządzanie grupą pracowników. Czas, by wypracować dany efekt, zawsze jest określony bezpośrednio lub domyślnie. Grupą zadaniową o wąskim zakresie współcześnie popularyzowaną jest zespół. Zespół jest autonomiczną jednostką, która działa w ramach struktury organizacji. Jest on nadzorowany w bardzo małym zakresie, działa według własnego uznania. Firmy wykorzystują aktualnie zalety zespołu do realizacji rutynowych zadań.
Zespół:
Coraz częściej wykorzystywane są tzw. wirtualne zespoły w dobie Internetu, gdzie oddaleni od siebie o setki kilometrów specjaliści, współpracują by osiągnąć wspólne dobro w takich przypadkach cenni są managerowie posiadający rozwinięte umiejętności managerskie w obrębie zarządzania zespołem rozproszonym. Zespoły tworzone są z rozmaitych powodów, zrzucona na nie zostaje o wiele większa odpowiedzialność, a zadania dobierane są szczegółowo do kompetencji danego pracownika. Dzięki zwiększeniu swobody pracownikom, mogą oni poszerzać swoje kompetencje o wiele prościej. Skupiają się one na oddolnym wykorzystaniu wiedzy oraz motywacji, która jest skrywana w potencjalne danej osoby. Stoją w opozycji do nadmiaru biurokracji, która utrudnia działanie pracownikom wraz z rozrastaniem się organizacji. Henryk Ford posłużył się konstrukcją zespołu w tworzeniu jednego ze swoich innowacyjnych projektów Mustanga. Podobne zastosowanie wykorzystała firma General Motors przy projektowaniu modelu auta Chevrolet Volt.
Istotne jest, aby członkowie zespoły oraz ich kierownicy mieli świadomość, iż spotkają się z oporem tradycyjnych struktur firmy. Zwłaszcza ze strony menedżerów, którzy nie będą skorzy do rezygnacji ze swoich dotychczasowych kompetencji w kontekście danej materii. W tym momencie wiele organizacji zdaje sobie sprawę przymusu reformowania regularnych struktur organizacji w celu wykorzystania prawdziwego potencjału zespołów. Zadaniem menedżerów w takiej sytuacji jest obserwacja efektywności wprowadzonych rozwiązań. Najważniejsze jest, aby dobrze przemyśleć potencjał zespołu oraz właściwie umieścić go w hierarchii ważności elementów firmy. Jednostki organizacyjne, które napotkają zbyt duży opór, nie będą działać efektywnie oraz zostaną zazwyczaj szybko zlikwidowane.